Grzegorz Piotr XV Agadżanian

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	21 lipca 1935
Konsekrator	Sarghis Der-Abrahamian
Współkonsekratorzy	Bartolomeo Cattaneo; Pietro Pisani
Konsekrowani biskupi
Cyrille Jean Zohrabian	1940
Nersès Tayroyan	1940
John Baptist Apcar	1954
Joseph Gennangi	1954
Raphaël Bayan	1959
Cesar Gerardo Maria Vielmo Guerra	1960
Theotonius Amal Ganguly	1960
Seraphin Uluhogian	1960
Garabed Amadouni	1960
Peter Han Kong-ryel	1961
Albert Hermelink Gentiaras	1961
Giuseppe Caprio	1961
Jean Zoa	1961
Leonello Berti	1962
Thomas Kuba Thowa	1962
Eugène Abissa Kwaku	1963
Savino Bernardo Maria Cazzaro Bertollo	1964
Georges Benoit Gassongo	1965
Chrétien Matawo Bakpessi	1965
Hovhannes Tcholakian	1967
Petrus Malachias van Diepen	1967
Joseph Chang Byung-hwa	1968

Grzegorz Piotr XV Agadżanian
Գրիգոր-Պետրոս Աղաջանյան
	Kardynał biskup
	Justitia et pax; Sprawiedliwość i pokój
	Justitia et pax; Sprawiedliwość i pokój
Kraj działania	Armenia
Data i miejsce urodzenia	18 września 1895 ; Achalciche
Data i miejsce śmierci	16 maja 1971 ; Rzym
	Prefekt Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów
Okres sprawowania	1960–1970
	Patriarcha Kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego
Okres sprawowania	1937–1962
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	ormiańskokatolicki
Prezbiterat	23 grudnia 1917
Nominacja biskupia	11 lipca 1935
Sakra biskupia	21 lipca 1935
Kreacja kardynalska	18 lutego 1946; Pius XII
Kościół tytularny	San Bartolomeo all'Isola
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Grzegorz Piotr XV Agadżanian (ur. 18 września 1895 w Achalciche, zm. 16 maja 1971 w Rzymie) – duchowny ormiańskokatolicki, kardynał, Patriarcha Kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego (z tytułem patriarchy Cylicji w Libanie), prefekt Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów.

Życiorys

Studiował w seminarium duchownym w Tbilisi i na Papieskim Urbaniańskim Ateneum „De Propaganda Fide” (obecnie Papieski Uniwersytet Urbaniana). Święcenia kapłańskie otrzymał 23 grudnia 1917 roku w Rzymie. Po powrocie do kraju zajął się pracą duszpasterską w swojej rodzinnej diecezji. W 1921 roku został wicerektorem Papieskiego Kolegium Ormiańskiego w Rzymie, a w 1932 roku jego rektorem. 11 lipca 1935 roku mianowany biskupem tytularnym Comana di Armenia, a sakrę biskupią przyjął 21 lipca 1935 roku w ormiańskokatolickim kościele pw. św. Mikołaja z Tolentino w Rzymie. Synod Kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego wybrał go 30 listopada 1937 roku patriarchą tego Kościoła, zaś Pius XI zatwierdził jego wybór 13 grudnia 1937 roku. Na konsystorzu 18 lutego 1946 roku Pius XII wyniósł go do godności kardynalskiej i przydzielił mu rzymski kościół tytularny San Bartolomeo all’Isola. 18 czerwca 1958 roku został proprefektem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów, a 18 lipca 1960 jej prefektem. 25 sierpnia 1962 roku zrezygnował z urzędu patriarchy. Uczestnik dwóch konklawe w 1958 roku i 1963 roku. 19 października 1970 roku po osiągnięciu wieku emerytalnego przeszedł na emeryturę. Zmarł w Rzymie. Pochowano go w ormiańskim kościele św. Mikołaja z Tolentino w Rzymie.

W kwietniu 2020 r. rozpoczął się w Rzymie jego proces beatyfikacyjny^[1].

Jego wieloletnim współpracownikiem i sekretarzem był polski Ormianin, ks. Grzegorz Petrowicz.

Odznaczenia

Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej – 1963, Włochy^[2]

Przypisy

↑ Katolicka Agencja InformacyjnaK.A.I. KAI Katolicka Agencja InformacyjnaK.A.I., Rozpoczyna się proces beatyfikacyjny kard. Agadżaniana | eKAI [online], eKAI | Portal Katolickiej Agencji Informacyjnej, 22 kwietnia 2020 [dostęp 2022-10-04] .
↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 1963-05-07. [dostęp 2013-02-07]. (wł.).

Bibliografia

[1] Katolicka Agencja InformacyjnaK.A.I. KAI Katolicka Agencja InformacyjnaK.A.I., Rozpoczyna się proces beatyfikacyjny kard. Agadżaniana | eKAI [online], eKAI | Portal Katolickiej Agencji Informacyjnej, 22 kwietnia 2020 [dostęp 2022-10-04] .

[2] Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 1963-05-07. [dostęp 2013-02-07]. (wł.).

[1]

[2]